Veelvoorkomende begrippen

Elke vreemdeling die in België aankomt kan asiel, d.i. een verzoek om internationale bescherming, aanvragen, hetzij tot erkenning van de hoedanigheid als vluchteling, hetzij tot erkenning van subsidiaire bescherming.

Een asielzoeker is een vreemdelingen die een asielaanvraag (verzoek om internationale bescherming) heeft gedaan, hetzij tot erkenning van zijn hoedanigheid als vluchteling, hetzij tot erkenning van het subsidiair beschermingsstatuut.

Dit zijn personen die de Belgische nationaliteit bezitten maar (i) een buitenlandse eerst geregistreerde nationaliteit hebben of (ii) minstens één ouder hebben met een buitenlandse eerst geregistreerde nationaliteit.

De beschermingsgraad is het aandeel dossiers waarvoor het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen ('CGVS') de vluchtelingenstatus of de subsidiaire beschermingsstatus verleende ten opzichte van het totaal aantal dossiers waarin een eindbeslissing werd genomen, exclusief de intrekkingen en opheffingen van een status.

De internationale emigraties worden berekend door het samentellen van (i) de vertrekken naar het buitenland en (ii) de schrappingen van ambtswege.

De vreemdeling die een bevel krijgt om het grondgebied te verlaten en dit niet vrijwillig doet, kan gearresteerd worden door de politie of door de Dienst Vreemdelingenzaken. Deze personen worden, met oog op hun effectieve verwijdering, opgesloten in een gesloten terugkeercentrum.

Familieleden van Belgen, EU-burgers of van andere personen met een verblijfsrecht in België kunnen, onder bepaalde voorwaarden, via gezinshereniging een verblijfsvergunning in België verwerven.

De aanwezigheid op het grondgebied, van een vreemdeling die niet of niet langer voldoet aan de voorwaarden voor de toegang tot het verblijf op het grondgebied. Er zijn verschillende vormen van onwettig verblijf, bijvoorbeeld (i) een vreemdeling die in België verblijft wanneer zijn visum niet meer geldig is, (ii) een vreemdeling die het grondgebied op onregelmatige wijze betreedt of er op onwettige wijze verblijft, (iii) een afgewezen verzoeker om internationale bescherming die na afloop van de opgelegde termijn nog steeds in België verblijft, ...

De internationale immigraties hebben betrekking op de aangegeven immigraties van personen die zich voor meer dan drie maanden in België vestigen (inwijkingen uit het buitenland), de registerwijzigingen en de herinschrijvingen van personen die aanvankelijk uit het Rijksregister waren geschrapt. De registerwijzigingen betreffen de personen die van het Wachtregister naar een ander register overstappen. Het gaat vooral om begunstigden van internationale bescherming of om personen die om een andere reden gemachtigd zijn in België te verblijven.

De inactiviteitsgraad wordt gedefinieerd als het percentage niet-werkende personen die niet op zoek zijn naar een baan. In principe bestaan zij uit de volgende groepen: (i) ontmoedige werklozen die niet langer een uitkering krijgen, (ii) personen die tot de rekruteringsbevolking behoren maar reeds op pensioen zijn, (iii) huismannen- en vrouwen, (iv) langdurig zieken en (v) voltijdse studenten.

De vluchtelingenstatus en de subsidiaire beschermingsstatus.

Het migratiesaldo is het verschil tussen de immigraties en de emigraties op een bepaald grondgebied.

Nieuwe Belgen zijn het aantal personen die de Belgische verkrijgen of verwerven. Voor de berekening van de statistieken houdt Statbel rekening wijzigingen van nationaliteit in het rijksregister.

De overbrenging van staten kan plaatsvinden op basis van (i) het Kaderbesluit nr. 2008/909/JBZ van de Raad dd. 27 november 2008 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgegelgd, met oog op de tenuitvoerlegging ervan in de Europese Unie, (ii) het verdrag van de Raad van Europa dd. 21 maart 1983 inzake de overbrenging van gevonniste personen en (iii) de bilaterale overeenkomsten inzake de materie met Albanië, Marokko en Kosovo.

De subsidiaire beschermingsstatus wordt toegekend aan de vreemdeling, die niet voor de vluchtelingenstatus in aanmerking komt en die geen beroep kan doen op artikel 9ter van de Vreemdelingenwet (medische regularisatie), en ten aanzien van wie er zwaarwegende gronden bestaan om aan te nemen dat, wanneer hij naar zijn land van herkomst, of in het geval van een staatloze, naar het land waar hij vroeger gewoonlijk verbleef, terugkeert, een reëel risico zou lopen op ernstige schade en die zich niet onder de bescherming van dat land kan, of, wegens dat risico, wil stellen en niet onder bepaalde uitsluitingsgronden valt.

De vreemdelingen die aan de Belgische grens worden vastgehouden omdat ze niet voldoen aan de vereiste voorwaarden voor binnenkomst op het Schengrondgebied en de aan de grens afgewezen asielzoekers kunnen worden teruggedreven. In dat geval worden ze teruggestuurd nar het land waaruit ze afkomstig zijn.

Het feit dat een onderdaan van een derde land, hetzij op vrijwillige basis nadat hij het voorwerp heeft uitgemaakt van een beslissing tot verwijdering, hetzij gedwongen, terugkeert naar zijn land van herkomst of een land van doorreis overeenkomstig communautaire of bilaterale overnameovereenkomsten of naar een ander derde land waarnaar de betrokken onderdaan besluit vrijwillig terug te keren en waar deze wordt gemachtigd of toegelaten tot het verblijf.

De persoon die het onderwerp vormt van een administratieve of gerechtelijke beslissing of handeling waarin wordt vastgesteld of verklaard dat hun verblijf onregelmatig is en waarin zij tot het verlaten van het grondgebied van de lidstaat worden verplicht. Meer concreet gaat het om (i) de bevelen om het grondgebied te verlaten, (ii) de bevelen tot terugleiding die op minderjarigen betrekking hebben, (iii) de ministeriële terugwijzingsbesluiten en (iv) de koninklijke uitzettingsbesluiten.

Om als vluchteling erkend te worden dient te persoon te beantwoorden aan de definitie van de Conventie van Genève: "een persoon die zich buiten het land waarvan hij de nationaliteit heeft of, indien hij geen nationaliteit heeft, buiten zijn land van herkomst bevindt, en die de bescherming van dat land niet kan of wil inroepen omdat hij vreest voor vervolging omwille van zijn ras, zijn religie, zijn nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep, of zijn politieke overtuiging".

De vrijwillige terugkeer van een persoon naar zijn land van herkomst of een derde land waar hij toegelaten of gemachtigd is om te verblijven op het grondgebied, ten gevolge van een zelfstandig genomen beslissing om beroep te doen op een programma voor bijstand aan terugkeer uitgewerkt door de overheid van het gastland (België).

De werkloosheidsgraad wordt gedefinieerd als het percentage personen die niet-werken maar wel een baan zoeken, en daarvoor in principe een werkloosheidsuitkering krijgen.